یکی از عادات انسان مرور خاطرات گذشـته است. زمانی که عکسهای به یادگار مانده از ایام دیرین را تورق می‌کنیم و روند تغییـرات نشـسته بر چهـره روزگـار عـزیزان و اطرافیانمان را مینگـریم، هـم متـوجه طی مسـیری می‌شـویم که بعضـا مشغلههای روزمره از آن غافلمان کرده است، هم جایگاهی که در آن ایستادهایم را بازبینی می‌کنیم. در این میانه، اگر انسان برنامه محوری باشیم که تمامی این خاطرات و بودها و نبودها را براساس برنامه‌های از پیش تدوین شده ساخته‌ایم، میتوانیم به محاسبه و ارزیابی بپردازیم و چه خوش خواهد بود اگر در این محاسبات به یک تراز مثبت از کردهها و نکردههای خود برسیم. امـا انسـان هر آنچـه که در لحظـه هسـت و یا هـر آنچـه کـه میتوانست در همان لحظه باشد در مقابل این که چقدر توانسته است شاد باشد و موجب شـادی دیگران شود رنگ خواهد باخت و در یک کلام تابع و برآیند مسیر طی شده انسان در نمودار زندگی‌اش باید میل به نقطه شادی داشته باشد.
یکی از مهمترین مولفههای شاد زیستن زاهد بودن است و زاهد در کلام بزرگان به کسی تعبیر شده است که به آن چیزی که به دست میآورد بی حد و حصر خوشحالی نمیکند و نسبت به آنچه که از دست میدهد مایوس و غمگین نمیگردد و شاید این تعبیر همان اصل باشد که عزت و ذلت را بر ید قادر خداوند متعال میداند. پس ما باید صرفا به تکالیف خود در حد وسعمان عمل کنیم، عشق بورزیم، محبت کنیم، شاد باشیم و شاد کنیم. گردش ایام، شروع سال از بهار و خاتمه آن به زمستان و نثار داشتههای طبیعت به انسان بدون هیچ گونه بخل و تکبر و رویه ثابت خلقت در تعامل با بشریت و مخلوقات حکایت از زندگی زاهدانه طبیعت دارند. چیزی که ما هم میبایست از آن درس بگیریم.
سالی دگر با تمام شیرینیها و تلخیهایش گذشت و ما همچنان امیدوار به سالها و نسل‌های آتی هستیم و با خود عهد بسته ایم تا آخرین نفس برای تعالی بشریت و آسایش و آرامش خود و دیگران تلاش کنیم. عهد و پیمانی که با همکارانم در گروه صنعتی پارس ساختار بسته‌ایم را یادآور میشوم و برای همه عزیزانم در گروه، ملت ایران و جهان سالی پر بار و توام با سلامتی و آسایش را مسئلت مینمایم.
جلیل نواده اباذر
رییس هیات عامل گروه صنعتی پارس ساختار
Save