در طول دوران زندگی خود که سعی کرده ام در عرصه کسب علم و بکار دانش و بستن آن در تولید و کار آفرینی بگذرانم، همواره تمامی اوقات خود را با دو عملکرد فکری ایجاد سوال و یافتن پاسخ آن سپری نموده ام. به واقع اعتقاد راسخ دارم که چون می توانم سوال کنم و پاسخ آن را بيابم پس زنده ام و نفس می کشم و در یک کلام پس هستم!
مهمترین مسئله در زندگی انسان و چیزی که باید نصب العین قرار گیرد لزوم سوال کردن است. چرا که برای هر نوع حس کنجکاوی یک جواب وجود دارد و آنچه مسلم است صرفا همین پرسش و پاسخ هاست که انسان را به سوی رشد و توسعه هدایت خواهد کرد. انسان‌هایی که بیش از دیگر هم نوعان خود در تمامی زمینه‌ها پرسش می کنند و البته به دنبال پاسخ پرسش های خود می‌روند و تا پاسخی قانع کننده و نتیجه محور نيافته اند از پای نمی ایستند قطعه موفق تر و پیش رو ترهستند.چرا که ناگفته مبرهن است که تا در موضوعات پیرامون خود به تردید و سوال نرسیم به واقعیات و کشفیات و اختراعات جدید دست نخواهیم چنانچه در آغاز تحریر یک مقاله یا پایان نامه نیز پس از تعیین موضوع ابتدا چند سوال مطرح و باهدف یافتن پاسخ آنها به نگارش پرداخته و نهایتا نتیجه گیری می کنیم.
هدف از طرح این مقدمه بیان یکی از سوالاتی هست که همواره از نخستین لحظاتی که وارد عرصه تولید و صنعت شده ام، مورد نظر و موضوع تفکراتم بوده است و آن پرسش اساسی اینکه چیستی و شکل و ماهیت رشد و توسعه بر چه مبناء، ارکان و مولفه هایی بنا نهاده شده است؟ بی شک هر انسانی از همان لحظه که گام در یک مسیر منتخب خود می گذارد به رشد در آن مسیر و توسعه اقدامات خود می اندیشد.چرا که فقدان رشد و توسعه و توقف آن در یک معنا می تواند به مرگ تلاش،کوشش و پویایی تعبیر شود. بزرگان علوم اساتید دوواژه رشد و توسعه را مترادف هم معنا کرده‌اند لکن اغلب دانشمندان علم اقتصاد که این واژگان بیش از هر حوزه‌ای در آن جریان یافته است در تجزیه و تحلیل روند تغییرات به واژه رشد اشاره می‌کنند و صرفا برای تنوع گاهی از کلمات پیشرفت و توسعه بهره جسته اند.
امروزه بسیاری از متفکران حوزه های علوم انسانی میان توسعه و رشد تفاوت قائل شده اند،در تعریف رشد بیشتر بر مولفه های اقتصادی و کمی همانند درآمد سالانه یا تولید که به شکل تدریجی در بلند مدت افزایش می بابد اشاره می کنند و توسعه را تحولات و تغییرات فکری و اجتماعی جامعه در حال رشد قلمداد می کنند. بر همین اساس محدوده توسعه همواره فراختر از قلمرو رشد و همچنین یک پروسه دارای چندین رکن تعریف می شود که علاوه بر بهینه سازی معیارهای کمی. شامل تغییرات اساسی در نهادهای مدنی و دیوانی نیز می شود.
همچنین از منظر غایت انديشه ها نیز،توسعه نه تنها افزایش کمی محصولات و خدمات، را شامل می شود بلکه مشتمل بر تغییرات کیفی در بافت جوامع مدنی، کارآفرینی، توزیع عادلانه ثروت و درآمد، اشتغال پایدار، رفع محرومیت و تأمین رفاه عمومی و ترقی فرهنگی و فقرزدایی نیز می شود.
در یک کلام توسعه اقتصادی معنا و مفهومی وسیع تر و جامع و مانع را یدک می کشد که هم رشد کمی از قبیل چگونگی تغییرات فیزیکی و دیوانی و هم رشد کیفی عبارت از بهبود تولید و تخصیص منابع مادی و معنوی و انسانی و کاهش ناملایمتی‌های اجتماعی و اقتصادی را شامل می شود. پس، توسعه علاوه بر افزايش تولید، شرایط مساعدی در ساختمان جوامع و نهادهای آن ایجاد می کند که تداوم رشد پایدار و سالم را تضمین می نماید.
گام نهادن در مسیر یک فعالیت اقتصادی پایدار و مفید در راستای انجام مسولیتی اجتماعی از ابتداء برای یافتن پاسخی مناسب و پویا برای پرسش دایمی نحوه رسیدن به رشد و توسعه‌ایی ماندگار را به عنوان یک دغدغه در ابتدای لیست اهداف استراتژی ها و تاکتیک های عملیاتی‌ام قرار گرفت. امری که با وجود گذراندن پنج دهه عمر کاری هنوز هم به دنبال تداوم ایجاد بهبود و توسعه رشد و زیرساخت‌ها هستم.
اما آنچه تجارب و مطالعاتم در طول این دوران با تمام فراز و نشیب هایش به بنده آموخت و هیچگاه نتوانستم به بهتر از آن دست یابم آن است که در کنار تمامی ارکان رشد و توسعه و مولفه های آن که بدون ایجاد و زمینه سازی شان امکان هیچگونه رشد و توسعه ایی وجود نخواهد داشت پکپارچگی واتحاد قلبی و عملی اصلی ترین مولفه رشد و توسعه می باشد.
قطعا برای رسیدن به هر هدفی ولو اينکه انتخاب آن دارای ایرادات اساسی باشد یکپارچگی مجموعه ایی که بسوی آن هدف حرکت می کند اصل اساسی صحت ،دوام ،اصلاح ،تغییر وصول به هدف است .بی شک اگر مجموعه ایی در حرکت خود متحد یکپارچه و باشند در اولین گام های ایرادات خود به موجود در اهداف خود پی برده و چون با شناخت عمیق از یکدیگر می‌دانند که قصد و نیت قلبی همگی تعالی و رشد مجموعه هست در اسرع وقت با اتحاد و همفکری ایرادات را اصلاح و حرکت پیش روی را مستدام خواهند کرد. چه. اگر کمترین غل و غشی در نیت و رکن یکپارچگی و اتحاد قلبی وجود داشته با علم بر ایرادات و پیش فرض وجود منابع انسانی متخصص و حتی متعهد هیچگاه ایرادات و مشکلات هدف و مسیر شناسایی و اصلاح نخواهد شد. در این میان آگاه ترین و زیده ترین نخواهند رهبران نیز توانست گروه خود را سرمنزل به مقصود برسانند چرا که افتراق و فقدان اتحاد قلبی با ایجاد تشتت آراء و انحراف افکا اجازه راهبری صحیح را از ایشان خواهد گرفت و همگی گرفتار روزمرگی و رفع و رجوع مشکلات کوچک در مقیاس‌های تاثیرگذاری بزرگ خواهند شد.
آنجه مسلم است در طول یک دهه گذشته علی‌الخصوص در پایان دهه ٩۰و آغاز صده جدید گروه صنعتی پارس ساختار با تعاریف اهداف جدید وارد عرصه‌های مختلف گردید که با وجود همکاران کوشا و خوش فکر هرچه پیش می‌رویم بر هدفگذاری‌های خود مطمتن‌تر می‌شويم. اما این رشد بزرگ نیازمند توسعه‌ایی متوازن نیز می‌باشد که همکاران دغدغه‌مند بنده در گروه صنعتی با عملکرد خود نشان داده‌اند که بر حساسیت واهمیت آن واقف بوده و در راستای نیل به آن گام بر می‌دارند.
آنچه می‌خواهم در این مقال صرفا بعنوان یک تذکر و یادآوری بیان کنم تاکید و اشاره بر لزوم حفظ و تداوم یکپارچگی و اتحاد قلبی و عملی همکاران در تمامی ارکان صف و ستاد با هدف پیش برد اهداف عالیه گروه صنعتی پارس ساختار در تمامی مجموعه هایش می باشد. باید همکاران و عزیزان من در مجموعه توجه داشته باشند که همچنان که همواره به آن اشاره و تاکید داشته ام دو وظیفه بر عهده ما وجود دارد یک وظیفه فردی در تامین زندگی فردی مشتمل بر خانواده عزیزمان و یک وظیفه اجتماعی در لزوم رشد و توسعه جامعه و اماده نمودن آن بشکلی پسندیده و در شآن نسل های آینده که فرزندانمان در همان بخش زندگی فردی اولین مخاطبان و تحویل گیرندگان‌شان خواهد بود.
حال در این میان بنا بر فرموده باریتعالی هر انسانی باندازه وسع خود مکلف به انجام تکلیف در راستا و در قبال آیندگان می باشد. لذا در هر جایگاه و هر کسوتی که مشغول خدمت و کسب روزی هستیم همواره باید آگاه باشیم که در قبال آیندگان پاسخگو و مسئول هستیم. بی شک اگر بر این مهم واقف باشیم و به آن اعتقاد قلبی و راسخ داشته باشیم. باید در راستای رسیدن به هدف هر مجموعه‌ایی که برای آن کار می‌کنیم و نه صرفا برای کسب معاش که مسلما وضعیت اقتصادی جوامع توازن ما بازاء زحمات همکاران و زحمتکشان جوامع کاری را در تمامی سطوح با چالش جدی مواجه کرده است. یکپارچه و متحدانه با اعتقادی برگرفته از اعماق قلب و در عرصه عمل بکوشیم که مسلما رستگاری و عاقبت بخیری جوامع بشری در گرو همین تفکر و استراتژی خواهد بود.
در پایان ضمن تقدیر و تشکر از تمامی همکاران عزیز و گرامیم در تمامی سطوح کاری اعم از مدیران ارشد و میانی گروه صنعتی پارس ساختار که همواره بخش اعظمی از پیشبرد امور با ید توانای ایشان مقدور می گردد برخود فرض می دانم تا از زحمات بی‌شایبه همکاران بسیار عزیزم در صف‌های گروه ،عبارت از خطوط تولید ونصب و خدمات تشکر ویژه نموده و برای همه‌مان سلامتی و عاقبت بخیری ارزونمایم.
جلیل نواده اباذر
رییس هیات عامل گروه صنعتی پارس ساختار
Save