کاشی هفت رنگ، همان هنری است که جذابیتی وافر به مساجد تاریخی فارس بخشیده و شهرت آنها را جهانی کرده است؛ اما اکنون اظهارات یکی از استادکاران کاشی شیرازی، حاکی از آیندهای نگران کننده برای حفظ این هنر و مرمت کاشیکاریهای تاریخی شیراز است.
کاشی هفت رنگ شیراز، هنری با پیشینه طولانی است و کاربرد آن در مساجد تاریخی، آوازه این هنر اصیل شیرازی را تا فراسوی مرزها رسانده، طوری که بسیاری از گردشگران خارجی در بدو ورود به شیراز سراغ مسجد صورتی (نصیرالملک) را میگیرند.
کاشی هفت رنگ شیرازی که بیشتر در تزئینات مساجد، مدارس و خانههای قجری به کار رفته و هنوز هم یکی از تزئینات پرطرفدار برای بخشهایی از مساجد و مدرسهها است، در سال ۱۳۹۸ به شماره ۲۰۰۷ ثبت ملی شد.
کاشی هفت رنگ در اندازههای ۲۰ در ۲۰ و کمتر از آن ساخته میشود و هفت رنگ سیاه، سفید، لاجوردی، قرمز، فیروزهای و حنایی هنرمندان بر لعاب کاشی نقش میزند.
بیشتر بخوانید
فیلم| کاشی هفت رنگ؛ هنری که نام شیراز را در جهان بلند آوازه کرد
ایجاد کارگاههای صنایع دستی در قلب پادگان نظامی شیراز
معاون صنایع دستی فارس: هنرمندان باید محصولات خود را در سه سطح تولید کنند
البته آنچه امروز از کاشی هفت رنگ میبینیم، متفاوت از هنر اصیلی است که صفر تا صد به دست هنرمندان فارسی تهیه میشد و همین هنرمندی در تولید لعاب و رنگ و نگارگری بوده که این هنر را چنین ماندگار و چنان چشم نواز کرده است.
رضا شیشهگر، فرزند استاد احمد شیشه گر و از استادکاران نسل چهارم ساخت کاشی هفت رنگ اصیل شیراز درباره فرآیند ساخت این زیبای هفت رنگ در نابترین حالت خود، به ایرنا گفت: در کاشی هفت رنگ اصیل شیراز، خشت را به صورت دستی تهیه میکردند و میپختند، سپس بااستفاده از اکسیدهای سرب و قلع، سیلیس، بلور و بوراکس لعاب میساختند و کاشی لعاب شده را بار دیگر در کوره میپختند تا کاشی سفید آماده شود.
آوازه کاشی هفت رنگ شیراز تا فراسوی مرزها رفته، طوری که بسیاری از گردشگران خارجی در بدو ورود به شیراز سراغ مسجد صورتی (نصیرالملک) را میگیرند.
او درباره تولید رنگ برای هنرنمایی با کاشی آماده شده نیز گفت: لاجوردی با استفاده از اکسید کوبالت، سبز و فیروزهای از اکسید مس، قهوه ای از اکسید آهن و زرد از اکسید سرب تهیه میشده و رنگی که کاشی سبک شیراز را متمایز کرده، قرمز است؛ هنرمندان چیرهدستی شیرازی این رنگ را از اکسید طلای ۲۴ عیار و ترکیب با اسید سلطانی و پایه لعاب میساختند و بر همین اساس است که آوازه گل و مرغ سبک شیراز جهانی شده است.
به گفته این هنرمند شیرازی، مهارت ساخت چنین قرمزی مختص هنرمندان شیرازی بوده، برای همین هم، کاشی شیراز سبک گل و مرغ است و اصفهانیها بیشتر از سبک اسلیمی و رنگ فیروزهای استفاده میکنند.
شیشهگر یاداور شد: سبک گل و مرغ در کاشی هفت رنگ، دوره زندیه باب شد و در دوره قاجاریه با پرداخت بیشتر طرحها و سایه، تکمیلتر شد.
کاشی هفت رنگ اصیل نداریم؛ مونتاژ هفت رنگ است
پس از تهیه خشت و لعاب و رنگ به دست هنرمندانه استادکاران، فرایند نقاشی بر روی کاشی آغاز میشد و این بخشی است که میان کاشی اصیل شیرازی و آنچه امروز انجام میشود، مشترک است.
برادران شیشهگر که نسل چهارم کاشیکاران اصیل شیراز هستند، اذعان میکنند که سالها است دیگر خبری از ساخت کاشی هفت رنگ اصیل نه در شیراز و نه دیگر شهرها نیست.
رضا شیشهگر که ۳۰ سال است در این زمینه فعالیت میکند، گفت: امروز رنگهای آماده و کاشی را از کارخانه میخرند و تنها آن را نقاشی میکنند؛ این کاشی هفت رنگ شیراز نیست، میتوان بر آن نام مونتاژ سنتی را گذاشت چون لعاب و دیگر مواد لازم همه از جای دیگری خریداری میشود.
او ادامه داد: آموزشهای گذشته از بین رفت و دیگر کسی هم به سراغ تولید این نوع کاشی اصیل و سنتی نمیرود چرا که برای او مقرون به صرفه نیست و دشواریهای خود را دارد.
این استادکار کاشی هفت رنگ که مرمت کاشیکاری مسجد نصیرالملک در سال ۸۸ را هم به عهده داشته، با اظهار تاسف، بیان کرد: حتی امروز برای افزایش سرعت، بر روی کاشی چاپ میزنند که ابدا نمیتوان نام کاشی هفت رنگ سنتی بر آن گذاشت.
اگر آیندگان پرسیدند چرا این هنر اصیل از بین رفت و اکنون چگونه باید کاشیکاریهای ارزشمند اماکن تاریخی مرمت شود، چه جوابی داریم بدهیم.
کاشی هفت رنگ در حال فراموشی است؛ جواب آیندگان را چه میدهید؟
امروز حتی برای مرمت خانههای تاریخی نیز از کاشی شیرازی که حاصل پخت خشت و لعاب و رنگ است، استفاده نمیشود بلکه همین کاشی که به گفته برادران شیشهگر مونتاژی است، بر دیوار آثار تاریخی مینشیند.
شیشهگر گفت: این هنر به فراموشی سپرده میشود، اگر دیگر کاشی هفت رنگ اصیل ساخته نشود، هنگامی که یک کاشی نصیرالملک یا وکیل آسیب دید، چگونه مرمت خواهد شد؟
او ادامه داد: اگر در آینده، مرمت با استفاده از کاشی و رنگ هایی که از کارخانه تهیه شده و نقاشی شده، انجام شود، درباره آن به یک گردشگر خارجی چه میگوید؟
شیشهگر اظهار کرد: در این صورت یک خارجی حق دارد بگوید که این نوع کاشی با الهام از شیوه تولید صنعتی دیگر کشورها ساخته شده و رنگهای صنعتی نیز با استفاده از فرمولهای خارجی تهیه شده، شما تنها آن را نقاشی کردهاید؟
این هنرمند شیرازی اظهار کرد: مرمت اماکن تاریخی با کاشی مونتاژ سنتی، تعمیر نیست بلکه تحقیر است.
او گفت: اگر آیندگان پرسیدند چرا این هنر اصیل از بین رفت و اکنون چگونه باید کاشیکاریهای ارزشمند اماکن تاریخی مرمت شود، چه جوابی داریم بدهیم.
حفظ کاشی هفت رنگ شیراز نیازمند حمایت مسئولانه
آیا هنوز فرصتی برای نجات میراث ناملموس ساخت کاشی هفت رنگ اصیل هست؟ آیا میتوان امید داشت که اگر دهههای آینده، مسجد نصیرالملک و وکیل شیراز که اکنون زمزمه ثبت جهانی شدن آنها نیز به گوش میرسد، به مرمت نیاز پیدا کردند، با استفاده از این هنر ناب شیراز تعمیر شوند؟
رضا شیشهگر معتقد است که اگر مسئولان کمک کنند میتوانیم پخت کاشی و رنگ کاشی اصیل را حداقل به نسل بعد آموزش دهیم که مهارت ساخت کاشی هفت رنگ اصیل از بین نرود تا اگر ما نبودیم دست کم برای مرمت آثار تاریخی از کارهای اصیل استفاده شود.
او اضافه کرد: در کارگاه ما دو کوره اکسید فلزات و پخت لعاب که نمونه ان در کشور وجود ندارد، باید حمایت شود تا رنگ پزی و لعاب سازی سنتی و اصیل را انجام و آموزش دهیم.
هر چند سبک امروز تولید کاشی هفت رنگ از سرعت و آسانی بیشتری برخوردار است اما نمیتواناز تفاوت چشمگیر کیفیت آن نیز چشم پوشید.
رنگهای سنتی که فرمول هنرمندان شیرازی ساخته شده، بیش از ۲۰۰ سال ماندگاری داشته و هنوز به همان زیبایی در مسجد نصیرالملک و مسجد وکیل و دیگر اماکن تاریخی جلوه گری میکند اما به گفته شیشه گر، رنگهای صنعتی در صورتی حتی اگر معرض سرمای شدید نباشد، پس از ۲ تا سه دهه کیفیت خود را از دست می دهند.
Save