بر اساس گزارش جدید، ایسلند، دانمارک، هلند، انگلیس، نروژ، فنلاند و فرانسه بیشترین آمادگی را برای آینده‌ای با میزان انتشار کربن پایین دارند.
به نقل از ویفروم، سایر کشورهایی که ۱۰ کشور برتر شاخص آینده سبز ۲۰۲۲ را تشکیل می‌دهند شامل آمریکا، استرالیا، فرانسه، آلمان، سوئد و کره‌جنوبی هستند.
این شاخص نشان می‌دهد که چگونه کشورها در حال کاهش انتشار کربن خود، توسعه انرژی پاک و نوآوری در بخش‌های سبز هستند. این تحقیق همچنین به حفاظت از محیط‌زیست و سیاست‌های آب‌وهوایی می‌پردازد.
اروپا با ۱۶ کشور در ۲۰ کشور برتر در صدر جدول قرار دارد. ایسلند، در رتبه اول، یکی از دو کشور اروپایی است که بیش از مصرف خود از منابع تجدیدپذیر برق تولید می‌کند. از این میزان، ۸۰ درصد به گرمایش و سرمایش اختصاص یافته است که بیش از سه برابر میانگین ۲۳ درصدی اتحادیه اروپاست.
شاخص آینده سبز ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که سیاست‌های آب‌وهوایی بهبود یافته برخی از کشورها را به جلو سوق داده است. برای مثال، بریتانیا که از رتبه‌بندی سال گذشته از رتبه هفدهم به چهارم رسیده در سرمایه‌گذاری انرژی پاک، تهاجمی عمل کرده است.
کره جنوبی، ژاپن و ایالات‌متحده همه تازه‌واردان به ۲۰ کشور برتر هستند.
محققان می‌گویند: برای مثال، کره جنوبی در زمینه ثبت اختراعات سبز در جهان پیشرو همچنین پیشرفت‌هایی در جهت هدایت هزینه‌های زیرساختی به پروژه های انرژی پاک حاصل شده است.
برخی کشورها نیز در زمینه سیاست سبز و زیرساخت‌ها پیشرفت می‌کنند، یونان از جمله این موارد است. این کشور متعهد شده است که ۳۰ درصد از بودجه صندوق بازیابی پس از همه‌گیری اتحادیه اروپا را برای حرکت به سمت انرژی پاک هزینه کند.
به گفته محققان، چین که از جایگاه ۴۵ در سال ۲۰۲۱ به جایگاه بیست و ششم رسیده است، دستاوردهای قابل توجهی در سبز کردن جامعه خود داشته است که شامل خرید بیش از نیمی از وسایل نقلیه الکتریکی جهان در سال ۲۰۲۱ است.
کاستاریکا، سنگاپور و نیوزیلند از جمله کشورهایی هستند که در این رتبه‌بندی سقوط کرده‌اند.
هند یکی از مواردی است که شاخص آینده سبز ۲۰۲۲ آن به عنوان «عقب مانده از آب‌وهوا» نام‌گذاری شده است.
در حالی که شاخص آینده سبز ۲۰۲۲ قبل از حمله روسیه به اوکراین تکمیل شد، محققان هشدار می‌دهند که این درگیری احتمالا پیامدهای گسترده و مداومی برای تلاش‌های پایداری کشورهای سراسر جهان خواهد داشت. عدم قطعیت با ادامه همه‌گیری کووید-۱۹ به این معنی است که بسیاری از کشورها به عادت‌های قدیمی مصرف‌کننده کربن بازگشته‌اند تا اقتصاد خود را شارژ کنند.